Franciska Dukel

Ik voel me zo dankbaar met deze nieuwe fase in mijn leven: het afgelopen weekend was het eerste blok van het inspiratiejaar. Met zoveel mensen mezelf totaal uitgenodigd te voelen om me te laten zien. Dat dit werkelijk bestaat: deze veilige setting waarin ik volledig mezelf kan zijn! Dit ‘Veld’ waarin ieder mens in gelijkwaardigheid gezien, gevoeld, aangeraakt wordt… Het heeft me ten diepste ontroerd en gelaafd: liefde, in al zijn potentie om te helen, verbinden en alles te openbaren wat er niet aan gelijk is… Dank lieve docenten dat jullie dit werk doen!”

Marleen Koppers

Over de Winterworkshop…

“De drie dagen op Venwoude heb ik als zeer waardevol, inspirerend en verhelderend ervaren. Nooit eerder volgde ik een meerdaagse ‘retraite’ en werd ik helemaal ondergedompeld in de werkwijze van Rebalancing. De locatie in het bos was helemaal passend en kwam de sfeer en energie zeer ten goede. Bijzonder om in zo’n korte tijd met vreemden zoveel intieme en persoonlijke ervaringen te delen.
Ik heb het als heel intensief beleefd om zoveel emoties en energieën te zien bij anderen en bij mezelf te voelen. Wat dat betreft was het weekend een snelkookpan van alles wat er te voelen valt, van ’s ochtends vroeg tot aan bedtijd. Ik heb mezelf beter leren kennen door nieuwe dingen te ontdekken en bevestiging te krijgen van wat ik al wist.
Als ik terugdenk aan deze drie dagen, is het woord ‘dankbaar’ het meest passend.”

Susan W.

Van wegtrekken naar tevoorschijn komen

‘De aandacht voor spelen in de Rebalancingopleiding heeft mij enorm geholpen om uit mijn comfortzône te stappen. Ik word uitgedaagd om in beweging te komen, ruimte in te nemen, mijn stem te laten horen. In de veiligheid van de groepsactiviteiten voelt dat speels en gemakkelijk en ervaar ik plezier en lichtheid. De docent, Rebalancer en tevens acteur, neemt ons mee in verschillende personages, met andere manieren van lopen, praten en kijken. Hij begeleidt ongedwongen en met veel humor waardoor we heel veel lachen! We zien elkaar op een heel andere manier en toch zijn we het nog steeds zelf. Misschien zelfs wel meer.

Wanneer er doorgepakt wordt naar individueel voor de groep staan, verandert mijn plezier in angst. Interessant om de reactie in mijn lichaam op te merken, de terugtrekking te voelen. Door de uitreiking van de docent durf ik het aan te gaan staan en me in het spel te storten.
De vraag is om een masker op te zetten. Onszelf toestemming geven om het eens heel anders te doen, heel anders te beleven. Goed of fout is er niet. Kruip eens in de huid van een joviale praatjesmaker…. Dapper probeer ik mezelf in beweging te brengen en wat woorden uit te kramen. Eerst doen, ervaren wat er gebeurt, observeren, dat is de oefening.

Ik sta voor de groep en ik probeer de tekst op verschillende manieren. Er komt niets dan gestotter met een klein piepstemmetje. Mijn keel zit dicht, paniek, m’n ademhaling stopt en het enige dat mijn lijf wil is weg! Ik klap volledig dicht. De docent komt naast me staan en helpt me mezelf te reguleren door een andere draai aan het geheel te geven en me mee te nemen in een andere rol. Deze subtiele uitreiking lijkt van levensbelang. Mijn lijf kan zich wat ontspannen en mijn keel gaat wat open. Opeens is de druk eraf, er wordt gelachen. Ik ben door de angst heen gezakt en een stroom van plezier komt op gang. Een heel andere laag van mij komt tevoorschijn. Van er niet willen zijn vol in de spotlight. En, ik geniet!

Met behulp van dit soort spelelementen en de professionele begeleiding ben ik in contact gekomen met lagen in mezelf waar ik anders bang voor ben en maar moeilijk toegang toe heb. Mij heeft het geleerd dat op een veilige manier door de angst heen bewegen me brengt bij mijn levenskracht. Het geeft me zelfvertrouwen en zet me in mijn kracht. Dit ben ik ook!’

Sjaan Duinhoven

Het wonderlijke avontuur van Rebalancing

Graag deel ik over het wonderlijke avontuur dat ik met mijn groep Rebalancing studenten heb beleefd. In al die weekenden, verdeeld over twee jaren, in een houten zaaltje in het bos, dat in steeds andere seizoenen ons omarmde.

Met een altaartje dat heen en weer werd getild, waarop altijd weer bloemen en kaarsjes waren gezet. Met de handen en de ogen van Osho die alles stilletjes in de gaten hield.

Dat zaaltje waarin we samenkwamen, op onze sokken, met frisse tegenzin, en waar we steeds weer werden verrast en door elkaar geschud en uitgedaagd en verleid, om onszelf te zijn.

Hoe doe ik nou recht aan deze reis die we samen hebben gemaakt?

Van dat allereerste weekend waarin we onwennig deze zaal binnenkwamen en ik later tijdens het dansen opeens iedereen zag beginnen te stralen en opengaan.

Tot aan nu…

Aan alle ontmoetingen, alle oprechtheid, alle aanraking.
Alle weerstand, frustratie, kramp, verwarring.
Alle overgave, loslaten, tranen, zweet, de oerkreten.
Alle gelach, dans, liefde, zorgzaamheid,
knuffelende hoopjes mensen waar niemand van opkijkt.
Aan alle dekentjes die over mensen heen zijn gelegd.
Alle handen die zijn vastgepakt.
Kotsbakjes die zijn geleegd.

Maar ook de ontbijtjes, in stilte, of alweer kletsend, en de kopjes koffie op het terras. En het net te kleine verandaatje voor de zaal. Waarop we dan maar gewoon boven op elkaar geplet thee zaten te drinken in elke pauze.

Als ik na een lichaamswerksessie opkeek vanaf de massagetafel en overal om me heen alleen maar engelen zag, met zoveel aandacht bezig elkaars vleugels uit elkaar te halen.

De deelrondes, misschien wel het mooiste van ieder weekend. Om ieder van ons te horen zoeken naar woorden voor dingen waar soms nog nooit iemand naar had geluisterd en waar vaak eigenlijk geen woorden voor waren.

Maar boven al is er zoveel leven, zoveel moed en zoveel echtheid tevoorschijn gekomen. In mijn medereizigers, en in mij.
Ik voel me zo dankbaar dat ik ieder van hen mocht zien.
En dat zij mij hebben gezien.

Dat ik mijn oeverloze tranen mocht huilen
en mijn woede eruit mocht rammen
Dat ik op de grond mocht gaan liggen
en met confetti mocht gooien.
Het voelt alsof ik meer rechtop sta. (of juist minder rechtop, het is maar hoe je het bekijkt)

In dit tweede jaar vond ik hier een oase, een plek waar ALLES er mocht zijn.
Het is door dit veilige nest dat ik me nu sterk genoeg voel om mijn pad te vervolgen. Met een hart vol dankbaarheid en een vage droom over iets met cirkels van licht.

Voor altijd verbonden met deze.

Oud student Rebalancing

Het Inspiratiejaar doet leven!

Ik zocht iets dat verder ging dan verbale ondersteuning. Coaching en praten brachten me niet bij de essentie van de dingen in mezelf. Tot ik Rebalancing ontdekte.

Mijn eerste sessie was meteen een en al herkenning: dit raakt me! Dit gaat ergens over! Intuïtief nam ik het besluit: ik ga het Inspiratiejaar doen; hier moet ik zijn!

Het werd een intense ervaring die mijn ogen opende voor een bredere blik op de realiteit. Tijdens een jaar lang intensief werken in een groep word je geraakt door elkaar. Ik zag hoe oude pijn en emotie zich vast kunnen zetten in het lichaam. Indrukwekkend. Mijn blik op het mens-zijn veranderde van idealistisch naar meer reëel.

Het Inspiratiejaar zette mij op de weg naar binnen. Naar verbinding met mijn innerlijk; via het lichaam. Ik ben dieper gaan voelen en ervaar meer contact met mezelf. De begeleiding in het jaar is professioneel. Het team biedt veel ruimte om dieper in jezelf te gaan. De groep, het proces en de sfeer worden gedragen door mensen met een zuivere intentie. Het programma zit goed in elkaar.

Rebalancing biedt een combinatie van aanraking en persoonlijke ontwikkeling. Daarmee onderscheidt het zich van andere stromingen in persoonlijke ontwikkeling.

Studenten over het inspiratiejaar

Het inspiratiejaar heeft me veel bewustzijn en inzicht opgeleverd over de overtuigingen die ik heb en over mijn gedrag naar mezelf en naar anderen.

Studenten over het inspiratiejaar

Voor mij nu de kans om het zaadje te laten ontkiemen, vol nieuwsgierigheid wacht ik af wat er uit gaat komen.

Studenten over het inspiratiejaar

Het enthousiasme, de kennis en de intensieve begeleiding van de docenten maakt dit jaar als een geschenk aan mezelf.

Studenten over het inspiratiejaar

De groepsdynamiek met de medestudenten is een liefdevol en leerzaam proces.

Sudenten over het inspiratiejaar

De omgeving die gecreëerd wordt, heb ik ervaren als heel veilig en respectvol. Uitnodigend en uitdagend tegelijkertijd.

Studenten over het inspiratiejaar

Ik ben werkzaam als acteur en in die hoedanigheid heb ik al veel toegang tot m’n emoties.  Rebalancing heeft me geleerd ze te verdiepen en ze te dragen zonder ze vorm te hoeven geven.

Studenten over het inspiratiejaar

De groep studenten is erg divers. Hier kun je ontzettend veel van leren. Zoveel unieke personen. Dat vind ik erg waardevol.

Studenten over het inspiratiejaar

Ik ben heel nieuwsgierig naar mezelf geworden en veel minder bang.

Studenten over het inspiratiejaar

Niets hoeft te worden verstopt, alles mag er zijn. En daarin ben je helemaal ok zoals je bent. Dat waardeer ik enorm aan deze opleiding.

Studenten over het inspiratiejaar

De Rebalancing opleiding is een weg naar binnen. En ‘daar binnen’ ontmoet ik mezelf. En door die ontmoeting voel ik steeds meer een ‘beschikbaarheid’ voor het werken met mensen.

Studenten over het inspiratiejaar

De sfeer is open en veilig en de begeleiding is warm, liefdevol, betrokken met veel persoonlijke aandacht

Studenten over het inspiratiejaar

De opleiding brengt me dichterbij mijzelf en geeft me ruimte om ‘bewust’ te ‘zijn’. In die ruimte is er de liefde voor mij en voor de ander.